Józef Bursewicz … został w swoich wierszach czekających na świeże spojrzenie, na nowe odkrycie Czytelnika, który spróbuje odczytać świat i zechce go zobaczyć przez indywidualną, niepowtarzalną wyobraźnię Poety. Te wiersze bowiem w debiutanckim tomiku Józefa Bursewicza Kroki we mgle są niczym z zieleni wydobyta metafora, która często w chłodzie nocy wędruje szczecińskimi ulicami, a unosząc się nad utraconą krainą, mieni się tęskniącymi słowami strof. Kiedy znów powraca w reistyczny nurt… staje się liściem/ który nie może opanować swojej jesiennej słabości. By ponownie w lirycznym uniesieniu dostrzec w olbrzymiej przestrzeni/ dobre/ spokojne oczy/ człowieka. I modlić się do tego, co zwie się pięknem.

(ze wstępu Słowo o Poecie i jego wierszach …)